A po Świętach 23.04 we wtorek Pan Andrzej Kuczkowski z Muzeum Koszalińskiego poprowadził nas po Koszalinie historycznym szlakiem masońskim.
„Masoneria (zwana również wolnomularstwem) od początków swego istnienia kojarzyła się zwykłym ludziom z tajemniczą i potężną organizacją dążącą do przejęcia władzy nad światem. Niezrozumiała symbolika, rytuały i nazewnictwo budziły powszechną podejrzliwość, podsycaną oskarżeniami o niszczenie religii i ładu społecznego. Tymczasem od samego początku swego istnienia wolnomularstwo było z założenia organizacją filantropijną, filozoficzną i postępową, opierającą się na zasadach wzajemnej tolerancji, szacunku dla siebie i dla innych oraz wolności sumienia. Masoni oddawali się poszukiwaniom prawdy, studiom nad moralnością oraz dążeniu do moralnego i materialnego doskonalenia ludzkości w myśl przejętych przez Wielką Rewolucję Francuską haseł: Wolność – Równość – Braterstwo.
A my na spacerze dowiedzieliśmy się o Masonach w Koszalinie
Krzysztof Urbanowicz między innymi napisał:
„Koszalińska loża „Maria Pod Złotym Mieczem” istniała ponad 150 lat. Założona w 1777 r. była jedną z najstarszych na Pomorzu. Na zachowanej do dziś liście jej członków figurują przedstawiciele miejscowej elity finansowej i intelektualnej: lekarze, nauczyciele, kupcy, aptekarze, oficerowie, rzemieślnicy, bankierzy, fabrykanci, właściciele ziemscy, a także radni i urzędnicy miejscy. Wieloletnim Wielkim Mistrzem koszalińskiej loży był przez niemal 30 lat Ernst Sachse, prawnik, adwokat i notariusz, sprawujący władzę jako burmistrz Koszalina przez 24 lata (1888-1912). Masonami było też kilku wcześniejszych burmistrzów Koszalina, a także m.in. właściciel drukarni Hendess, dyrektor poczty czy dyrektor browaru.
Pierwsza siedziba koszalińskich wolnomularzy mieściła się w nieistniejącym już dziś budynku przy ówczesnej ulicy Junkerstraße 27 (dziś ul. Mickiewicza). W burzliwych latach wojen napoleońskich działalność loży osłabła (większość jej członków będąc stanu żołnierskiego była nieobecna walcząc z Francuzami), i dopiero w roku 1810 wznowiono działalność. Znaleziono nowe miejsce na siedzibę loży w budynku należącym do radnego Lenza przy Neutorstraße (dziś ul. Zwycięstwa). W 1822 r. loża przeniosła się do pomieszczeń przy Ritterstraße. (dziś ul. Zawiszy Czarnego). W 1836 r. nabyto dom numer 2 na Schloßfreiheit (późniejsza ulica Mauerstraße 22, a następnie Schloßstraße 6, dziś ul. Grodzka, w pobliżu obecnego kościoła prawosławnego) i był to pierwszy i zarazem ostatni własny dom loży. Poświęcenie miało miejsce 15 grudnia 1837. W roku 1875 budynek został rozbudowany uzyskując elegancką, klasycystyczną formę, a w roku 1912 powiększony poprzez dobudowę………….”
Cały ciekawy artykuł można przeczytać;
My mieliśmy na spacerze świetną zabawę.Były nawet zagadki.Jedną z nich rozwiązała nasza koleżanka Viola i zdobyła w nagrodę, książkę na temat koszalińskich masonów.
A wiecie, gdzie jest i co oznacza na budynku litera „G”
Dziękujemy Panu Andrzejowi za te wspaniałe i ciekawe informacje i za czas, który nam poświęcił.
